Καφρίλες.

Λοιπόν. Κάθε μέρα εισπράττω σκατά. Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Από το γαμημένο καπιταλισμό σας, όλα για τα κέρδη, και τους σάπιους σας θεσμούς που τον στηρίζουν. Επειδή σε κάθε μου κίνηση παραμονεύουν μπάτσοι, όπως και επειδή πρέπει να πληρώνω για να κάνω το ο,τιδήποτε, σκέφτομαι την ανατροπή του καπιταλισμού 24 ώρες τη μέρα. Ναι, ναι, ναι. Σε κάθε μου πράξη, ακόμα και στο χέσιμο, ενυπάρχει, αλλού λιγότερο και αλλού περισσότερο, η επιθυμία μου να ξυπνήσω μια μέρα και να μην έχω πάνω από το κεφάλι μου αφεντικό, μπάτσους, κάποιον παλιότερο στο στρατό κλπ. κλπ.

Μπορεί όλη μέρα να σκέφτομαι την επανάσταση, αλλά αυτό δε σημαίνει και ότι όλη μέρα ψάχνω τον καλύτερο τρόπο να επανατατήσω. Στ'αρχίδια μου τα politically correct, ορθά και μελετημένα, προγραμματισμένα επαναστατικά μανιφέστα σας. Προσπαθώ να ζω την ουτοπία εδώ και τώρα, και κάνω, στο βαθμό που μπορώ, ό,τι γουστάρω. Λογικά δε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, τουλάχιστον μπορούμε να κάνουμε τη διαδικασία πωρωτική αντί για μίζερη. Δε χρειαζόμαστε επαναστάτες με τσογλανίστικη συμπεριφορά, χρειαζόμαστε τσογλάνια με επαναστατική νοοτροπία και, ναι φίλε μου, εγώ είμαι το δεύτερο.

Γουστάρω λοιπόν να ξεσπάω. Επειδή δεν μπορώ να γαμάω από το πρωί μέχρι το βράδι, επιδίδομαι συχνά σε αυτό που λέω συμβατικά "καφρίλες". Με άλλα λόγια προσπαθώ να μετατρέψω τα νεύρα μου σε γέλιο, και πάντα κάποιος την πληρώνει, ο οποίος φαινομενικά δε φταίει. Το συνηθισμένο θύμα, εκτός από την τυπική πλασαρισμένη δημόσια αιδώ, μπορεί να είναι το αμάξι κάποιου λεφτά, τα εικονίσματα σε κάποιοα εκκλησία, η υπόληψη κάποιας ξεσκισμένης δαπίτισας και ούτω καθεξής. Ξες τι; Στ'αρχίδια μου για όλους αυτούς. Ποτέ δε νοιάστηκαν για κανένα πέρα από το τομάρι τους, οπότε αν σε βάρος τους εγώ, που νοιάζομαι για αρκετούς, νιώσω καλύτερα, θα κάνω την καφρίλα που έχω εκείνη τη στιγμή στο μυαλό μου. Έτσι θα απελευθερωθώ προσωρινά και αντί να συνεχίσω με περισσότερα ναρκωτικά θα συνεχίσω με περισσότερο διάβασμα και αναζήτηση. Το θύμα θα συνεχίσει τη ζωούλα του, ρουφώντας το αίμα κάποιου, εν γνώσει του ή εν αγνοία του. Πού το κακό;

Δε σας προτρέπω να κάνετε επικίνδυνες καφρίλες γιατί δεν ξέρω κατά πόσο το κατέχετε, ή κατά πόσο μπορείτε να ξεχωρίσετε τους κατάλληλους για θύματα. Σας προτρέπω όμως να ζείτε τη ζωή σας, να μη σας νοιάζει τι λέει ο κόσμος, να φοράτε ό,τι γουστάρετε, να φωνάζετε μέσα στο αστικό, να την πέφτετε σε όποια γουστάρετε χωρίς δεύτερη σκέψη και so on. Είναι μια καλή αρχή ξέρω γω